Sanat otomobilleri

Warhol-M, muhtemelen Art Car’ların en ünlüsü. Warhol, çalışmasını şu sözlerle açıklamıştı: “Otomobil hızlı giderken renkler iç içe yüzüyor.” M1, genel klansmanda altıncı sırayı elde ederken kendi kategorisinde ikinci oldu.

Ernst Fuchs’un fantastik gerçekçiliği 635 CSi renkli bir biçimde sarıyor. Avusturyalı sanatçı eserini “Ateş tilkisi tavşan avında” olarak adlandırmıştı. Daha önceki Art Car’lardan farklı olarak, 635 standart bir otomobildi.

Stella, 3.0 CSL’lerin ikinci Art Car örneğini bir ozalit baskının gövdeye aktarılması olarak tanımlıyordu. Bu otomobil de Le Mans’da yarışmış, sonrasında Dijon’da şansını denemişti. Ancak ikisinde de başarılı olamadı.

Calder’in 1975 yılına ait 3.0 CSL çalışmasıyla Art Car akımı başlamış oldu. Bu çalışma Calder için alışılmamış bir deneme değildi. Çünkü Amerikalı sanatçı bir McDonnell Douglas DC-8 uçağı da boyamıştı.

Avustralyalı ressamın M3 E30’u Papunya sanatına göre boyaması için yedi gün yetmişti. Nelson, ” Otomobil, uçaktan da görülebilen bir yer haline geldi. Ben su ve kanguru ile opossum gibi hayvanlar ekledim” demişti. Sanat eseri haline gelen M3, kullanılmış bir otomobildi: Nelson tarafından boyanmadan önce Avustralya’daki AMSCAR Şampiyonası’nda yarıştı.

A.R. Penck’in Z1 Roadster’ı Art Car’ların en az değeri bilinenlerinden biri olabilir. Sanatçının sembolleri utangaç bir biçimde otomobili çevreliyor. Plastik bir obje üzerindeki sanata ilgi duyan Penck, sonunda kült roadster’ı kullandı.

Yarışçı 320i, Lichtenstein tasarımıyla sınıfında Le Mans 24 Saat’in birincisi oldu. Lichtenstein, yolun çizgilerini canlandırıp otomobilin çevresinde göstermek istediğini söylemişti.

İspanyol mimar ve ressam Manrique’nin 730i’si de tıpkı Penck’in Z1’i gibi bir yarış otomobili değildi. Aksine hiçbir zaman hareket etmeyen bir objeydi. Manrique’nin iddiası otomobilin boşlukta dirençsiz bir biçimde süzüldüğünü izlenimini vermesiydi.